Σταματία Δ. Β Ιούλιος 2011
Η Σταματία η καλή που είναι πάντα γελαστή, μάννα έχει την Ελένη που συνέχεια την πλένει σαν την βλέπει λερωμένη.
Στην Τετάρτη φέτος πάει και το πιάνο την τραβάει έχει φλέβα μουσική και πατέρα ταβερνιάρη που όλες κι όλους τους κερνάει και μονίμως βλαστημάει τα λουστρίνια που δουλεύουν και τα πιάτα του βολεύουν.
Φέτος έβαλε φουγάρο και πολύ τον εγουστάρω , τσίκνες, λάδια, τηγανίλες έρχονται φιλτραρισμένες κι είναι καμουφλαρισμένες, έτσι οι γκρίνιες ειν΄ βησμένες κι ο Σορίν δεν θα γελάσει , γιατί χρήμα δεν θα πιάσει.
Η Αδελφή της Κοντυλένια, που ποτέ δεν έβαλε έννοια και βολτάρει με καμάρι των γονιών τους το θρεφτάρι.
Η Σταματία ευλογημένη είναι κι ευχαριστημένη, βλέποντας την Κοντυλένια τον Μαουρίσιο να φροντίζει που σαν γάτα, νιαουρίζει ,κι όλο παίζει με ποντίκια τα γατάκια της ταΐζει και συνέχεια φροντίζει .
Ο παππούς της ο Σταμάτης δεν υπήρξε ακαμάτης πάντα δούλευε σαν σκύλος κι έτρωγε λίγο, σαν γύλος , για να πάει στην δουλειά του, να μαζέψει την σοδιά του και να θρέψει τα παιδιά του.
Είναι γάτα η Σταματία και μιλάει με σοφία, σ΄ όλους μας χαμογελάει και χατίρια δεν χαλάει , είναι τέλεια ζωγράφος και τα βότσαλα με πάθος σαν μαζέψει ζωγραφίζει και σε φίλους τα χαρίζει.
Την Σταματία δεν φοβάμαι γιατί πάντα θα θυμάμαι , πως η έξυπνη ματιά της, η μεγάλη σιγουριά της και η απέραντη ομορφιά της θα την έχουν πάντα νέα και θα την περνάει ωραία! By JTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου