Γράμμα στην μάνα

Τι σου είναι το μυαλό, και που ταξιδεύουν οι σκέψεις μας ξαφνικά αδελφέ μου; 

Η κυρά Τασία πέθανε στα 95 της στις 21  Γενάρη του 2006, Δεκαεννιά μήνες μετά την Καιτούλα. 

Μετά δέκα χρόνια από τον βιολογικό της θάνατο και βλέποντας στα ζάπιν της τηλεόρασης τα παιδάκια και όλους αυτούς που χάνονται άδικα στα γαλάζια νερά του Αιγαίου μας, και σκέφτηκα τα λόγια της, πόσο φιλοσοφημένα ήταν, γιατί κάθε άλλη σκέψη σε τρελαίνει, αφού καταλαβαίνεις πως όλους τους πολέμους τους δημιουργούν πολιτικοί, φυσικά για το καλό μας. 

Η άποψη της για τον θάνατο ήταν πως δεν την στενοχωρεί γιατί ήταν σίγουρη “πως εάν δεν ήταν καλά εκεί που πάνε οι νεκροί κάποιος από όλους, θα γύριζε πίσω…… άρα, αφού δεν γυρίζουν πίσω ο λόγος είναι απλός….. είναι καλύτερα εκεί από ότι είναι εδώ”!!! 

Γεννημένη στο νησί μας στις 25 Δεκεμβρίου 1912 ποτέ δεν την είδα να εξωτερικεύσει την λύπη της, σε θάνατο προσφιλών της προσώπων, προφανώς για τον ανωτέρω λόγο. 

Ξεπέρναγε τα προβλήματα της ζωής και τις κακόβουλες πράξεις επιθυμίες και λέξεις τρίτων λέγοντας πάντα την προσφιλή της φράση!
“Ο Μπενάκης και ο Βγενάκης ”, δείχνοντας  με το χέρι της τα δυο αυτιά της. 

Πάντα είχε ένα καλό λόγο για όλους και μόνιμα ένα χαμόγελο. Βοηθούσε πολλούς στην γειτονιά και όλα έγιναν γνωστά μετά τον βιολογικό της θάνατο.

 Η κυρά Τασία δεν πέθανε ποτέ, ακολούθησε το γνωμικό που λέει: Υπάρχουν ζωντανοί που είναι πεθαμένοι και πεθαμένοι που είναι πάντα ζωντανοί! Ελπίζοντας πως η άποψη της είναι η σωστή, εύχομαι όλοι οι άδικοι θάνατοι στον υγρό τάφο του Αιγαίου εκεί που πάνε,(σε όποιον θεό και αν πιστεύουν), εκεί να είναι καλύτερα.! 

Ο Κινέζος φιλόσοφος Κομφούκιος (479-551) είχε πει:  Προτού ξεκινήσεις ένα ταξίδι εκδίκησης, σκάψε δύο τάφους. Λες η μάνα μου να διάβαζε Κομφούκιο;.