Ένα πρωινό στην τράπεζα περιμένοντας στην ουρά για την
είσπραξη της σύνταξης (ευτυχώς λόγω γήρατος) ακούς σοφούς γέροντες και γερόντισσες
που βρίσκονται κοντά στο τέλος του «μπαζαρισμένου μακαρά της μαγκιόρας μπίγας »
που λέγεται ζωή, να βγάζουν την σοφία τους με παράπονο ,λέγοντας πως η ζωή
είναι μια «φωτοβολίδα» που φεύγει ανεπίστρεπτα και απλά δεν πρόκαμαν……. να τα
φτιάξουν.
- Ο Έλληνας έχασε το όνειρο του να έχει δουλειά, να διατηρήσει τα περιουσιακά του στοιχεία (ακίνητα),που
να εξασφαλίζουν μια στοιχειώδη ποιότητα ζωής και τα άλλα αυτονόητα : Καλές κρατικές υπηρεσίες στον τομέα υγείας, στον
τομέα της παιδείας, της συγκοινωνίας και στον τομέα φροντίδας της οικογένειας του.
-Αρκέστηκε μόνο στο να έχει την Υγεία του («Δόξα τον θεό
καλά είμαι από υγεία») και έτσι πιστεύει πως είναι ευτυχισμένος ,δεν αναζητεί
πλέον τα ανωτέρω αυτονόητα κοινωνικά αγαθά. Δεν ασχολείται πλέον διεκδικητικά για
την βελτίωση και με το απρόβλεπτο μέλλον
του που σίγουρα θα είναι χειρότερο.
Έχει πεισθεί πλέον πως για ότι του συμβαίνει φταίει μόνον ο ίδιος
με τις πολιτικές επιλογές του στο διάβα της ζωής του. ΚΡΙΜΑ!.
Κανείς δεν αντιδρά δυναμικά και παραμένει ΜΟΝΟΝ σε
διαπιστώσεις γεγονότων που τις συζητά με
όλους και απλά παίρνει την διαβεβαίωση πως έχει απόλυτα δίκιο και έτσι είναι ικανοποιημένος
,γιατί πιστεύει πως ενώ ήθελε να αλλάξει τον κόσμο -δεν το
έκανε- και το άφησε σε άλλους…… τις εκάστοτε Κυβερνήσεις ,που απλά αυτοί δεν τα
κατάφεραν και τον πρόδωσαν με την ανικανότητα τους. ΚΡΙΜΑ, ΚΡΙΜΑ, ΚΡΙΜΑ.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου