20100421

Ο....Πατος

Οσο σπουδαζεις τοσο ποιο ΑΝΕΡΓΟΣ γίνεσαι λενε οι νεοι και οι νεες της εποχης μας χαριτολογωντας στις συντροφιες τους. Που φθασαμε τι δεν καταλαβαμε, τι δεν αρνηθηκαμε, τι ανεχθηκαμε, ο "πατος " απατος και η κατηφορα αρχισε να γινεται...κουλτουρα και... ισως τρομοκρατια. Τωρα ολοι ξερουμε πως ο φοβος και ο οχαδελφισμός θα μας ξεσηκωση γιατι απλα δεν παει αλλο ποιο κατω,πιασαμε...."πατο".

20100420

Τα Ελληνόπουλα στα καφενεία

Ο Απρίλης δεν μας διέψευσε. Τα κυκλαδονήσια μεταμορφωμένα, ολοπράσινα, η θάλασσα βαθυγάλαζη, ηλιοφάνεια, δροσιά, τα δειλινά αβάσταχτα γλυκά, σαν ψεύτικα, ρόδιν’ ακρογιάλια, παπαδιαμαντικά. Ο αστός ξαποσταίνει και παραμιλά με τόση ομορφιά. Από το μπαλκονάκι αγναντεύει πέλαγος και Κυκλάδες νήσους, γύρω τριγύρω βραχοσυστάδες, λοφίσκοι, μαλακά βουνά, αμπάσα, κυανό και πράσινο το χρώμα τους. Στ’ ανοιχτά, φουσκώνουν πανιά σε κομψά σκάφη.Το quai έχει μεταμορφωθεί προ πολλού σε απέραντο καφενείο• οι ομπρέλες κόβουν το βλέμμα προς τη θάλασσα. Γιώτα-χι σουλατσάρουν ασκόπως. Tα Ελληνόπουλα αναδεύουν ηδονικά τον φρέντο και κενώνουν τον νου από λογισμούς. Ξεκούραστοι, χορτασμένοι ύπνο, έχουν ντυθεί τα καλά ανοιξιάτικά τους, τα πασχαλινά, έχουν στιλβωμένη την κόμη με τζελ, γυαλιά προστατεύουν από το ηλιόφως, στο τραπεζάκι αγρυπνά το κινητό, κλειδιά, τσιγάρα, αθλητική, σήμερα και κυριακάτικη. Βίος ανεόρταστος μακρά οδός απανδόκευτος. Η κατανυκτική αμεριμνησία στα παραλιακά καφενεία κεντρίζει τον κατηφή αστό• του γεννά ζήλεια. Ηρθε από το άστυ φουρτουνιασμένος, σκοτεινός, γεμάτος λογισμούς αδιέξοδους, με άγχος για το μέλλον. Στο νησί αντίκρισε έναν άλλο κόσμο, νωχελικό, ήρεμο, τακτοποιημένο, σχεδόν άφοβο. Αγνοια κινδύνου; Ενδεχομένως. Ομως και άλλη στάση, άλλη βιοσοφία. Μάλλον και τα δύο. Συνυπάρχουν, σε άλλοτε άλλες δόσεις, αντίρροπα ζεύγη: αμεριμνησία και οκνηρία, αφέλεια και ακηδία, χαμηλή φιλοδοξία και αστήρικτη αυτοπεποίθηση, καταναλωτισμός και ολιγάρκεια, εξωστρέφεια στην παρέα και εσωστρέφεια στην εργασία. Ενας νεαρός φίλος, μοντέρνο παιδί, στοχαστής και μαχητής της ζωής, περιέγραφε με μελανά χρώματα τη γενιά των τριάντα-παρά-κάτι, τριάντα-και-κάτι, τη γενιά του: Στο πρώτο έτος της Νομικής είδα τα καλύτερα μυαλά της γενιάς μου, είχαν ορμή, είχαν δύναμη, φιλοδοξίες• δέκα χρόνια αργότερα, τους βλέπω σκυμμένους, κρυμμένους από τη ζωή, δεν ερωτοτροπούν, δεν φλερτάρουν, δεν επιτίθενται, δεν διεκδικούν, γκρινιάζουν για τον μισθό των 1.200 ευρώ, όλο γκρινιάζουν, η κουβέντα τους περιστρέφεται γύρω από το ματς του Τσάμπιονς Λιγκ και κανά καφεδάκι• έχουν ηττηθεί χωρίς καν να ρίξουν μια τουφεκιά• μετά τα είκοσι κοιτάνε πώς θα κρυφτούν μέσω ΑΣΕΠ... Βούιζαν στ’ αυτιά μου τα λόγια του φιλόσοφου φίλου: Πώς θα κρυφτούν απ’ τη ζωή. Άραγε το θαύμα της ευημερούσας και γλεντοκόπου και υπερηφάνου και ισχυράς Ελλάδος, ανέκαθεν, από τα βάθη της χούντας έως τη μέθη του 2004, ήταν αυτό; Πώς θα κρυφτούμε, θα λουφάξουμε, πώς θα τη βολέψουμε; Ήταν και αυτό. Αλλά όχι μόνο αυτό. Στα χρόνια που κύλησαν, τα Ελληνόπουλα δεν διέτριψαν μόνο στον φραπέ και στο τζελ κοκοράκι. Σπούδασαν• μαζικά, μέτρια εν συνόλω, αλλά αρκετοί έκαναν και καλές σπουδές, μορφώθηκαν ουσιωδώς, συνέχισαν έξω σε απαιτητικά πεδία, πρόκοψαν. Η γνώση και οι σχετικές συζητήσεις δεν υπολείπονται σημαντικά των αντιστοίχων της Εσπερίας σε αρκετούς τομείς, οι εκδόσεις βιβλίων άνθησαν. Ο αστικός βίος, παρ’ όλες τις στρεβλώσεις, απέκτησε σχήματα, εκλεπτύνσεις, χαρακτήρες μητροπολιτικούς, η επαρχία δεν είναι τόσο ασυνάρτητη όσο το ’70-’80, οι άνθρωποι ανοίχτηκαν σ’ έναν ορισμένο κοσμοπολιτισμό• άλλωστε ο κόσμος εισέβαλε φρενήρης και αδόκητος το ’90 στο ομογενές κρατίδιο, η πολυπολιτισμικότητα επεβλήθη υπό όρους ανάγκης ή αδυναμίας. Δεν ήταν όλα λάθος εξαρχής, ούτε τώρα είναι. Κι όμως κάπου, σε κάποια αφανή πεδία, στράβωσε το πράγμα, εξ ου και τώρα βρισκόμαστε εν μέσω βαθιάς και μακράς κρίσης, αμήχανοι και απαράσκευοι. Η ανάγκη, ο πόνος, η κρίση, θα φανερώσουν τα αίτια των στρεβλώσεων• και θα ‘ναι χρήσιμη γνώση. Το κύριο όμως, τούτη την ώρα, είναι: Υπάρχουν δυνάμεις; Τα Ελληνόπουλα αυτά των είκοσι και τριάντα και σαράντα άντε και πενήντα-παρά, αυτά τα τέκνα της αμεριμνησίας και της βολής, των επιλεγμένων αψιμαχιών χωρίς ρίσκο, γενιές του ΑΣΕΠ και του αορίστου χρόνου, τα τέκνα του Έχει ο Θεός και Αύριο Μέρα Είναι, τα τρυφηλομεγαλωμένα με διά βίου χαρτζιλίκια από γονείς, παππούδες και νονούς, τα κακομαθημένα με κρατικά συσσίτια και επιδοτήσεις, αυτά τα Ελληνόπουλα, αυτός ο μαστροπός λαός και όχλος, πώς μπορεί να αντέξει τούτο το χτύπημα της ιστορίας, να αντεπεξέλθει τα δεινά της μοίρας που ο ίδιος παρασκεύασε, που ο ίδιος επέτρεψε να του παρασκευάσουν; Μπορεί. Στο σχετικά βραχύ παρελθόν, οι προηγούμενες δυο-τρεις γενιές προσέκρουσαν σε μεγάλους πολέμους και καταστροφές, σε εκατόμβες, σε αλλεπάλληλες πτωχεύσεις, λιμούς και εμφύλιους. Και επέζησαν. Θα επιζήσουν και τα Ελληνόπουλα των απεράντων καφενείων. Tου Nικου Γ. Ξυδακη πηγή : kykladesnews.gr

20100413

"Ενας στους τέσσερις πάσχει από κατάθλιψη λόγω κρίσης"

"Η κακή οικονομική κατάσταση επιδρά καταστρεπτικά στην ψυχική υγεία των ανθρώπων, προειδοποιούν Σέρβοι ειδικοί και σε σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας του Βελιγραδίου «Press» παρατίθενται στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία ένας στους τέσσερις κατοίκους της Σερβίας πάσχει από κατάθλιψη. Ετησίως, οι... Σέρβοι καταναλώνουν περισσότερα από 5 εκατομμύρια κουτιά ηρεμιστικών φαρμάκων, σημειώνεται στο δημοσίευμα και τονίζεται ότι η οικονομική κρίση έχει προκαλέσει επιδημία κατάθλιψης στη χώρα, αλλά και σημαντική αύξηση των νευρώσεων και της βίας.

Οι συνέπειες της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, στην οποία βρίσκεται η χώρα εδώ και δεκαετίες, έχει καταστρεπτικές συνέπειες για τους πολίτες, την οικογένεια και όλη την κοινωνία, σύμφωνα με την έρευνα της εφημερίδας, η οποία δείχνει ότι πολλοί Σέρβοι έχουν καταφύγει στον αλκοολισμό και στα ναρκωτικά.

Το 25% του πληθυσμού της Σερβίας πάσχει από αλκοολισμό. Στη Σερβία, περίπου 300.000 άνθρωποι κάνουν χρήση ναρκωτικών, δηλαδή το 5% του συνολικού πληθυσμού και ο νεότερος εθισμένος στα ναρκωτικά που αποθεραπεύτηκε σε ειδική κλινική αποτοξίνωσης ήταν μόλις εννέα ετών, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύονται στην εφημερίδα.

Επίσης, ο τζόγος έχει γίνει καθημερινή ενασχόληση για το 70% των εφήβων και το 44% των ενήλικων.

Η διευθύντρια της ειδικής κλινικής για τις ασθένειες εξάρτησης του Βελιγραδίου, Γιάσνα Νταραντάν Σάβελιτς, δήλωσε ότι πολλοί δείκτες παραπέμπουν στο συμπέρασμα ότι, η κακή οικονομική κατάσταση έχει επιδράσει αρνητικά στην πνευματική υγεία των πολιτών της Σερβίας και ότι αυξήθηκε ο αριθμός εκείνων που έχουν ανάγκη από βοήθεια ειδικού." πηγή τροκτικο

20100412

Μικης

Ο Ελληνας Leonard Cohen

Χωρις λογια

Η λεξεις που "φοριούνται" τελευταία , ειναι το " Θα δείξει "......!!!

Γιαννης Καψης - Focus

Η επιστολή του δημοσιογράφου και πρώην υπουργού εξωτερικών (1982-1989) Γιάννη Καψή στο γερμανικό περιοδικό Focus:
«Κύριε διευθυντά Θα ήθελα να συγχαρώ τους συναδέλφους του περιοδικού σας για την τόσο επιτυχημένη προβοκάτσια τους με το περιβόητο πλέον, εξώφυλλό σας. Κατόρθωσε να παρασύρει τους αδιόρθωτα παρορμητικούς συμπατριώτες μου, σε συναισθηματικές αντιδράσεις, αδιανόητες για ένα καθεστώς ελευθερίας του Τύπου (;) και ν' αποτρέψει μια ψύχραιμη απάντηση στην πραγματική πρόκληση ότι «ο Γερμανός φορολογούμενος δεν θα βάλει το χέρι βαθειά στην τσέπη για να βοηθήσει τους Έλληνες». Δεν θα αμφισβητήσω τις βαρύτατες ευθύνες όλων των κατοίκων αυτής της χώρας και την υποχρέωσή μας να προχωρήσουμε σε οδυνηρές θυσίες για την ανασύνταξη της οικονομίας μας. Ούτε είμαι απ' αυτούς που θέλουν να βάλει ο Γερμανός φορολογούμενος το χέρι στην τσέπη για να μας βοηθήσει. Θα μου αρκούσε να βγάλει ο Γερμανός εταίρος το χέρι του, που έχει χωθεί βαθύτερα, από την δική μου τσέπη και λεηλατεί την Ελληνική Οικονομία όπως συνέβη και κατά την ναζιστική κατοχή - λεηλασία για την οποία μας οφείλετε ακόμη τις περιβόητες πολεμικές επανορθώσεις.

Θα σας θυμίσω ότι την παραμονή της εισόδου μας στην Ευρωζώνη, η ισοτιμία της δραχμής προς το μάρκο ήταν 174:1, αλλά η ισοτιμία δραχμής προς ευρώ ορίσθηκε σε 340,75:1 που σημαίνει ότι η αγοραστική αξία του μάρκου, στην Ελλάδα, διπλασιάστηκε. Υπεραπλουστευμένα, εάν ο Γερμανός φορολογούμενος - που σήμερα αρνείται και ορθά, να βάλει το χέρι στην τσέπη - αγόραζε ένα κιλό λάδι με ένα μάρκο την επομένη με το ίδιο μάρκο, που είχε βαφτίσει ευρώ, αγόραζε δύο κιλά λάδι περίπου. Πώς έγινε αυτό; Θα συνιστούσα να μην επιδιώξετε δικαστική διερεύνηση γιατί στο εδώλιο του κατηγορουμένου δεν θα καθόντουσαν μόνον Έλληνες. Το αποτέλεσμα έχει σημασία. Σήμερα το γερμανικό κεφάλαιο έχει εξαγοράσει το 38% της παραγωγικής βάσης της Ελλάδας, χωρίς να υπολογίσουμε την γιγαντιαία εξαγορά του ΟΤΕ από την D.T. ενώ υφιστάμεθα διάφορους εκβιασμούς, όπως ν΄ αγοράσουμε τα ελαττωματικά υποβρύχιά σας. Η προβοκάτσια, λοιπόν, του περιοδικού σας επέτυχε. 'Ένα μόνον λάθος έγινε, γεγονός που με κάνει ν' ανησυχώ προσωπικά. Αυτό το «απατεώνες» και «αλήτες» μου θύμισε τον στίχο του νομπελίστα μας ποιητή Οδυσσέα Ελύτη για την μεγάλη εξέγερση την ημέρα της εθνικής μας επετείου το '43. Απέναντι στα μουσκέτα του κατακτητή - γράφει - στάθηκαν «παιδιά με γυμνά γόνατα, που τους έλεγαν αλήτες». Συγγνώμη που το θυμήθηκα, αλλά ήμουν ένας από τους «αλήτες» εκείνους. Δεν μνησικακώ. Προσωπικά, γλύτωσα με ένα σημάδι στο πετσί μου. Ο διπλανός μου τέλειωσε στο Άουσβιτς. Δεν μνησικακώ. Ανησυχώ... Γιάννης Καψής Δημοσιογράφος - πρώην υπουργός των εξωτερικών και... αείποτε «αλήτης».
Ακολουθεί φωτογραφικό «δείγμα» του πόσο «ελαφρά τη καρδία» έχουν εκλάβει κάποιοι την θέση που τους έχουμε όλοι εμείς εμπιστευτεί!!! (Οι βαρύτατες ευθύνες που μνημονεύονται στην παραπάνω επιστολή).

20100405

Kαμινι

Τα αγιασμενα νερα απο τον επιταφιο

Λαϊκος Υδραίος Ζωγραφος

Βαγγελης Λυμιωτης - παραλια της Υδρας καϊκια μπροστα στο αγαλμα του Παύλου Κουντουριώτη, στην Νοτια πλευρά.

Το καψημο του Ιουδα

Την Κυριακη του Πασχα στο νησι το εθιμο με το καψημο του Ιουδα και την καυση πυρομαχικων.

20100404

Ανημερα το Πασχα στο νησι

Με θεα απο την Βεραντα στο απανεμι. Ο μερακλης καραβοκυρης μακρυα απο το λιμανι απολαμβανει τις ομορφες και γραφικες εικονες που μοιαζουν ,σαν πινακες ζωγραφικοι, οπου κι αν κοιταξης η μαγικη ατμοσφαιρα του νησιου σε γοητευει. Οι πασχαλινες μυρωδιες του οβελια και τα αρωματα των πολυχρωμων λουλουδιών παραπεμπουν στον ....παραδεισο μεσα απο την Υδραϊκη γή.

Ο Επιταφιος στην Υδρα στο Καμινι

Οπου τα εθιμα υπαρχουν και αναβιωνουν, οι μνημες των παλαιων περνουν στους νεωτερους και ετσι οι αξιες παραμενουν.Στην ενορεια του Αη Γιαννη του Προδρομου στο Καμινι ο παπα Βαγγελης για μια ακομη φορα με την συνοδεια ψαλτων και ενοριτων ψελνοντας τα τροπαρια της Μεγαλης Παρασκευης , "ω γλυκη εαρ" , "εραναν τω ταφω" κ.α ,αγιασαν τα νερα για τους ψαραδες, σφουγκαραδες και ναυτικους της περιοχής. Οι νεοι στη γαληνια θαλασσα σηκωσαν στα χερια τον επιταφιο μεχρι τον θωρακα και στην συνεχεια μετα την δεηση για τον αγιασμο των υδατων, του μικρου και γραφικου ψαρολιμανου του Καμινιου οι "αγιασμένοι" παρεδωσαν τον επιταφιο στους πρεσβυτερους και βουτηξαν στα ηρεμα νερα χειροκροτουμενοι απο τους πιστους ντοπιους και ξενους που παρακολουθουσαν τον αγιασμο των υδατων και το μοναδικο θεαμα.Η πομπη του επιταφιου συνεχισε το δρομο προς την εκκλησια για την συνεχιση του τελετουργικου του επιταφιου. Και του χρονου ολοι ξανα εδω υγιεις και δυνατοι με λογικη σκεψη και χωρις προβληματα επικοινωνιας. Καλη Ανασταση για αυριο!!