Ο δικός ζωγράφος και συγγραφέας Δημήτρης Αλέξανδρος Φατούρος μαθητής του Γιάννη Τσαρούχη και άλλων σημαντικών δασκάλων της τέχνης ,για τέταρτη συνεχή φορά συμμετέχει στην έκθεση Carte de Visite στις 9, 10 και 11 Φεβρουαρίου 2018 που διοργανώνει ο Δήμος Βρυξελλών στο χώρο τέχνης του δήμου. Με τον δικό μας Δημήτρη έχουν ασχοληθεί σημαντικοί κριτικοί και εικαστικοί, που είναι  γνώστες του μεγάλου ταλέντου του. Τον έχουν κατατάξει στους καταξιωμένους ζωγράφους σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι τιμή για την Ύδρα μας.

Ο Αετός στην "φυλακή''

Έγινε κι αυτό "ο Δεσμοφύλακας" αναχώρησε από το χρυσό κλουβί, που έκλεισε εδώ κι ένα χρόνο τον Μπονααετό του που έπεσε πριν ένα χρόνο από την καμινάδα του τζακιού του. Έτσι  την 15.01.2018 και ώρα 1915 έκλεισε την πόρτα του χρυσού κλουβιού, χωρίς να πει ούτε λέξη στο πουλί, χαιρέτισε τους γείτονες που συνάντησε και έκλεισε πίσω του την χρυσή πόρτα. Ίσως να ήθελε να κάνει σκέψεις που θα βελτίωναν την κράτηση του όμορφου και περήφανου, άλλα πολύ πληγωμένου πουλιού..., από την κακή  συμπεριφορά του "δεσμοφύλακα του" (που ήταν όμως ο τρόπος ζωής του ο αυταρχισμός οι διαταγές και οι κακοί απότομοι τρόποι του,  χωρίς όμως να είναι ο ίδιος κακός). Στις 22 30 της ίδιας ημέρας ανακοινώθηκε από τον   Δεσμοφύλακα, κρατούντα  όμως μαζί του για πρώτη φορά τα κλειδιά τροφής και επιβίωσης του πτηνού ίσως γιατί προσωρινά κάλυπταν τις  οικονομικές  και υπαρξιακές ανασφάλειες του "ιδιοκτήτη" , υποσχόμενος πως εν ευθέτω χρόνο θα κανονιστούν οι διαφορές τους ,τυπικές, οικονομικές και άλλες .  Η μη επιστροφή του δεσμοφύλακα για ύπνο στην χρυσή φυλακή  ξάφνιασαν δυσάρεστα το πουλί αφού κατάλαβε την σχεδιασμένη έξοδο και άτακτη φυγή του νοήμων κτήτορα .Σκέφθηκε : να καταγράψω ; επισήμως την εγκατάλειψη αλλά η λογική του το απέτρεψε...... Τα υπόλοιπα θα γίνουν ως οι κανονισμοί ορίζουν και πάντα κατά την βούληση του διεκδικούντος το αλάθητο (δεσμοφύλακα)  . Το πουλί παραμένει ψύχραιμο και  άφωνο με ανοιγμένες τις πληγωμένες φτερούγες του,  πετώντας πάνω από την θάλασσα που καθρεφτίζει την καθάρια ψυχή του. Η θάλασσα του μοιάζει με την φωτιά και την γυναίκα που πάντα αγαπούσε και αγαπάει.Ποτέ  δεν  ανακοίνωσε σε τρίτους τα τρέχοντα συμβάντα ούτε ποτέ σκέφτηκε ή ποτέ δεν διανοήθηκε  να δραπετεύσει από τον δεσμοφύλακα του, γιατί απλά τον έχει αγαπήσει πραγματικά και θα τον στηρίζει μέχρι να βάλουν μαζί τέλος στα προβλήματα του αρρωστημένου βαριά δεσμοφύλακα του..... από τις πράξεις του και μόνον. πηγή μου : από το ρωσικό  μυθιστόρημα του ivan castelof ο Μπονααετός