20101130

Συζήτηση φίλων στον καφενέ

Καλά εσύ μου λες χώρισες και δεν σταματάς να της παρέχεις στέγη, τροφή και να τραβάς όλα τα έξοδα φως, νερό, τηλέφωνο, φαγητό και χαρτζιλίκι, τελικά τη χωρισμός είναι αυτός;

· Ξέρεις πως από την φύση μου είμαι δοτικό και συναισθηματικό άτομο, και ένα σκυλί να έχεις δεν το πετάς, πόσο δε άνθρωπο και μάλιστα γυναίκα.

· Καλά λες βλακείες, το σκυλί είναι δικό σου, σου ανήκει το κτυπάς το μαλώνεις το βρίζεις και εκείνο σε λίγο έρχεται σε γλύφει και παίζει μαζί σου, η γυναίκα δυστυχώς φίλε μου… δεν σου ανήκει δεν είναι…… ΠΟΤΕ πραγματικά δικιά σου,πάντα βολεύεται !

· Εγώ έμεινα κάγκελο, έπρεπε να πατήσω τα 60 για να αναθεωρήσω τα πιστεύω μιας ζωής; και που είσαι ακόμη σκέφθηκα αναστενάζοντας με απορία, χωρίς να είμαι απολύτως βέβαιως πως ο φίλος μου είχε απόλυτο δίκιο, γιατί ως αναφέρω σε προγενέστερη ανάρτηση μου υπάρχουν και αδελφές ψυχές!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου