Τρελλα κι ομως αληθινά

Τον τελευταίο καιρό έχω παραμελήσει το Blog διότι προσπαθώ να κάνω κάτι που θα βοηθήσει την ιδιαίτερη πατρίδα μου, στην οικονομική της ανάπτυξη ,στον πολιτισμό της και στην διατήρηση της πολιτιστικής της κληρονομίας.

Βασικός μου στόχος είναι η παραμονή και η εργασία των νέων στο νησί ως και η μόνιμη πλέον παραμονή μου, αρχίζοντας ένα νέο επαγγελματικό ξεκίνημα στην νέα ζωή μου.

Η δημιουργία σε κρατεί πάντα ζωντανό υγεία και πιστεύεις πως είσαι ακόμη χρήσιμος στην κοινωνία μια και μπροστά στην ηλικία σου δεν έχει τοποθετηθεί το νούμερο έξη .

Αυτό που συναντά σ αυτό το νησί του Αργοσαρωνικού, είναι έξω από την λογική έξω από την αξιοπρέπεια και έξω από την πιο νοσηρή φαντασία. Λες για παράδειγμα σένα.....¨επιχειρηματία" έχεις ένα κατάστημα 100 τμ , που έχει τρεις η τέσσερες πόρτες στην πρόσοψη του και πουλάς ας πούμε είδη λαϊκής τέχνης χρειάζομαι στην μια πόρτα 2 τμ και ένα παραβάν να βάλω ένα υπολογιστή και ένα εκτυπωτή να εκδίδω εισιτήρια , να σου πληρώνω και ότι ενοίκιο μου ζητήσεις, τηρουμένων όλων των νομίμων διαδικασιών. Φορολογικών, πολεοδομίας ,Αρχαιολογίας , ιδιοκτησίας κ.λ.π , κ.λ.π και αντί να περνούν από το μαγαζί σου ετησίως 10.000 επισκέπτες να περνούν 1.000.000 επισκέπτες, έτσι θα έχεις πολλαπλάσιο κέρδος και σου απαντούν ...κινέζικα.

Ζητάς την συμπαράσταση των τοπικών αρχών , του Δήμου , της Μητρόπολης , των φορέων κ.λ.π και σου απαντούν λες και θέλεις να τους πάρεις τις καρέκλες. Φυσικά δεν είναι τυχαίο πως η πατρίδα αυτή έπαιξε σημαντικό ρολό στην επανάσταση του 1821 και αναρωτιέμαι ,μήπως άραγε οι απόγονοι εκείνων των μεγάλων "συμπατριωτών" βλέποντας από ψηλά τον τόπο τους , τον φτύνουν για να μη τον ματιάσουν και το σάλιο τους πέφτει στα μάτια των επιχειρηματιών του πανέμορφου και μοναδικού στον κόσμο νησιού μου, με αποτέλεσμα να τους τυφλώνει η βλέπουν τόσες ...Τζούλιες σε τελευταίες εκδόσεις που τους έχουν κάνει να βλέπουν μόνον ανάμεσα στα πόδια τους. Θα το παλέψω και θα νικήσω στο τέλος το ξέρω πολύ καλά, αλλά ελπίζω πως το κόστος να μην είναι μεγάλο για μένα όπως εκείνο των πεισματάρηδων προγόνων μου.

αναρτήθηκε από χρυσαετος στις 6.3.10 0 σχόλια