20090811
Ετσι ......μονο για μενα
Δυστυχως παλι οι ιδιες ατερμονες συζητησεις που δεν τελειωνουν ποτε, και που παντα ολοι εχουν αδικο .
Οι αποφασεις παντα σε πρωτο χρονο και μετα.....δεν εννοουσα αυτο,αλλα κατι αλλο,η δυναμη μεχρι τα ογδοντα να οργανωνεται και να ξεκινα παλι η ζωη είναι απλη θεωρια. Πραγματι αυτοι που ηξεραν διαπιστωναν θαρραλεα ,πως παραγματικα δεν ξερεις τι ζητας, αλλου πατας κι αλλου βρισκεσαι.
Ενα αδυναμο,τσακισμενο ισως πληγωμενο και πολυ φοβισμενο λιονταρι που επειδη φοβαται ... θελει να ξεσχισει τις σαρκες ολων, αλλα δυστυχως, δεν εχει δοντια να μασησει την τροφη. Απορω γιατι δειχνω τοση κατανοηση και γιατι δινω κι αλλη,κι αλλη,κι αλλη ευκαιρια, αφου ξερω πολυ καλα πως κατι στο μυαλο ειναι αξεπεραστο, αδιορθωτο,μη επισκευασιμο. Σε καθε σχεση σε καθε γνωριμια κρατας μονο τις ατυχες στιγμες και νομιζεις πως προχωρεις νικητρια στο πελαγος του φουρτουνιασμενου νου σου.
Στην περιπτωση μας ξερω πως εχω ιερη υποχρεωση να προσπαθησω πολυ,κομματιαζοντας με και ξεσχιζοντας με για μια ακομη φορα ,πρωτογνωρα αυτα για μενα. Δυστυχως, ολοι δεν ξερουν και για ολους υπαρχει κατι αρνητικο, εαν βεβαια δεν συμβαδιζουν με τα δικα σου θελω,πιστευω, αναλυσεις και εμμονες.
Οι ειδικοι που μ΄εστειλες με συμβουλευσαν...τι πρεπει να κανω, αλλα εγω δεν τους ακουω. Ισως απο το μεγαλο εγω μου, πως ολα τα καταφερνω και προσπαθω,προσπαθω προσπαθω, ως ποτε ομως οι αντοχες μου και τα συρματοσχοινα του χαρακτηρα μου θ΄ αντεξουν το βαρος της πιεσης σου.Ολα γυριζουν πισω σε εσενα με καταπιεση μεγαλωνουν την ανασφαλεια σου.
Μια προσπαθεια ακομη και μετα το τελος …το τελος που γνωριζεις καλα,γιατι το προκαλεσες σε ολες τις προηγουμενες σχεσεις , με διαφορες δικαιολογιες στην καθε μια. Στο βαθος του υποσυνειδητου σου, γνωριζεις καλα και τα παντα .Μονο εσυ φταις, γι αυτα που προκαλεις.
Η εξηγηση πως... δεν παιρνεις εκδικηση οταν φευγεις απο μια σχεση...σε κανει αρχικα ηρεμη, πιστευεις λανθασμενα πως οι αλλοι εκαναν το λαθος. Ομως δεν καταλαβες ποτε, πως δεν εισαι σε σχεση... αλλα σε γαμο ..., ε και τι μ΄αυτό, για σενα ,ολα ιδια ειναι ,εσυ συνηθισες να φευγεις και αυτο προσπαθεις να κανεις και στο μοναδικο, γαμο σου. Ετσι το να μη τιμωρεις …θεωρητικά, τους αλλους, που προδωσες ,σε κανει και μεγαλοψυχη....!Παλι δεν σε καταλαβαν, παλι σε αδικησαν, παλι σε προδωσαν και παλι οι αλλοι ηταν οι κακοι.
Κριμα γιατι η μοιρα ,το καρμα σου ειναι παντα ο πονος. Μικρη αλλαζοντας την μια δουλεια μετα την αλλη ..εβρισκες λυτρωση…. μεχρι τη φυγη και τη μεταναστευση. Η ευτυχια σε τρομαζει σε ξαφνιαζει σε καταπιεζει σε πνιγει.
Στην γλωσσα μου..στο λιμανι, τον χαρακτηρα σου και τον τροπο που ζεις τον λενε «αρπαχτικο» .Ρουφας το σημερα λες και αυριο δεν θα υπαρχεις.
Πετας λογια χωρις να προβληματιζεσαι για τα συναισθηματα που προκαλεις στους ανθρωπους που σ΄αγαπουν,απλα γιατι δεν πιστευεις κανενα ,μονον εσενα....κριμα,κριμα,κριμα.
Γραφω γιατι πρεπει να τα ακουσω ,ετσι για μενα .
Πιστευω δεν θα τα καταλαβεις ποτε... ψιλα γραμματα για ημιμαθεις αλλα εξυπνους, ανασφαλεις η κουτοπονηρους ανθρωπους .Ελπιζω να νοιωσεις λιγο ασφαλης διπλα μου και να βελτιωθεις, οχι ν΄ αλλαξεις.....
Οι αποφασεις παντα σε πρωτο χρονο και μετα.....δεν εννοουσα αυτο,αλλα κατι αλλο,η δυναμη μεχρι τα ογδοντα να οργανωνεται και να ξεκινα παλι η ζωη είναι απλη θεωρια. Πραγματι αυτοι που ηξεραν διαπιστωναν θαρραλεα ,πως παραγματικα δεν ξερεις τι ζητας, αλλου πατας κι αλλου βρισκεσαι.
Ενα αδυναμο,τσακισμενο ισως πληγωμενο και πολυ φοβισμενο λιονταρι που επειδη φοβαται ... θελει να ξεσχισει τις σαρκες ολων, αλλα δυστυχως, δεν εχει δοντια να μασησει την τροφη. Απορω γιατι δειχνω τοση κατανοηση και γιατι δινω κι αλλη,κι αλλη,κι αλλη ευκαιρια, αφου ξερω πολυ καλα πως κατι στο μυαλο ειναι αξεπεραστο, αδιορθωτο,μη επισκευασιμο. Σε καθε σχεση σε καθε γνωριμια κρατας μονο τις ατυχες στιγμες και νομιζεις πως προχωρεις νικητρια στο πελαγος του φουρτουνιασμενου νου σου.
Στην περιπτωση μας ξερω πως εχω ιερη υποχρεωση να προσπαθησω πολυ,κομματιαζοντας με και ξεσχιζοντας με για μια ακομη φορα ,πρωτογνωρα αυτα για μενα. Δυστυχως, ολοι δεν ξερουν και για ολους υπαρχει κατι αρνητικο, εαν βεβαια δεν συμβαδιζουν με τα δικα σου θελω,πιστευω, αναλυσεις και εμμονες.
Οι ειδικοι που μ΄εστειλες με συμβουλευσαν...τι πρεπει να κανω, αλλα εγω δεν τους ακουω. Ισως απο το μεγαλο εγω μου, πως ολα τα καταφερνω και προσπαθω,προσπαθω προσπαθω, ως ποτε ομως οι αντοχες μου και τα συρματοσχοινα του χαρακτηρα μου θ΄ αντεξουν το βαρος της πιεσης σου.Ολα γυριζουν πισω σε εσενα με καταπιεση μεγαλωνουν την ανασφαλεια σου.
Μια προσπαθεια ακομη και μετα το τελος …το τελος που γνωριζεις καλα,γιατι το προκαλεσες σε ολες τις προηγουμενες σχεσεις , με διαφορες δικαιολογιες στην καθε μια. Στο βαθος του υποσυνειδητου σου, γνωριζεις καλα και τα παντα .Μονο εσυ φταις, γι αυτα που προκαλεις.
Η εξηγηση πως... δεν παιρνεις εκδικηση οταν φευγεις απο μια σχεση...σε κανει αρχικα ηρεμη, πιστευεις λανθασμενα πως οι αλλοι εκαναν το λαθος. Ομως δεν καταλαβες ποτε, πως δεν εισαι σε σχεση... αλλα σε γαμο ..., ε και τι μ΄αυτό, για σενα ,ολα ιδια ειναι ,εσυ συνηθισες να φευγεις και αυτο προσπαθεις να κανεις και στο μοναδικο, γαμο σου. Ετσι το να μη τιμωρεις …θεωρητικά, τους αλλους, που προδωσες ,σε κανει και μεγαλοψυχη....!Παλι δεν σε καταλαβαν, παλι σε αδικησαν, παλι σε προδωσαν και παλι οι αλλοι ηταν οι κακοι.
Κριμα γιατι η μοιρα ,το καρμα σου ειναι παντα ο πονος. Μικρη αλλαζοντας την μια δουλεια μετα την αλλη ..εβρισκες λυτρωση…. μεχρι τη φυγη και τη μεταναστευση. Η ευτυχια σε τρομαζει σε ξαφνιαζει σε καταπιεζει σε πνιγει.
Στην γλωσσα μου..στο λιμανι, τον χαρακτηρα σου και τον τροπο που ζεις τον λενε «αρπαχτικο» .Ρουφας το σημερα λες και αυριο δεν θα υπαρχεις.
Πετας λογια χωρις να προβληματιζεσαι για τα συναισθηματα που προκαλεις στους ανθρωπους που σ΄αγαπουν,απλα γιατι δεν πιστευεις κανενα ,μονον εσενα....κριμα,κριμα,κριμα.
Γραφω γιατι πρεπει να τα ακουσω ,ετσι για μενα .
Πιστευω δεν θα τα καταλαβεις ποτε... ψιλα γραμματα για ημιμαθεις αλλα εξυπνους, ανασφαλεις η κουτοπονηρους ανθρωπους .Ελπιζω να νοιωσεις λιγο ασφαλης διπλα μου και να βελτιωθεις, οχι ν΄ αλλαξεις.....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου