Αγαπες καταλυτικες.Αγαπης αδηφαγες.Ρουφουν ηδονικα η καθεμια το μερτικο της απ΄τη ζωη της Ελευθεριας,κωφευοντας στην κραυγη της.Πως να ισορροπησει πανω τους,οταν εκεινες ακροβατουν στη λεπτη γραμμη που τις χωριζει απ΄το μισος;Πως να τραγουδησει τη ζωη,οταν τα πουλια δεν τραγουδουν μεσα σε σπηλιες;
Κι ο ερωτας!Ο μεγαλος,μεγαλειωδης,ζωοδοτης ερωτας,με σαρκα και οστα και ονομα,να κατακερματιζει,να συνθλιβει,να τσαλακωνει το συναισθημα και το ονειρο.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου